In oktober was het zover. Eindelijk zou de shoot met Debby en haar zoon doorgaan.

We hadden op woensdag middag afgesproken bij de Ruïne van Brederode om in de ruïne foto’s te maken. Het verzoek van Claudia was om foto’s te maken in HDR en in deze een surrealistische bewerking mee te geven. Claudia wilde dit graag omdat ze de bewerking van mijn urbex foto’s zo mooi vind.

Uiteraard wilde ik hier graag aan meewerken, HDR bij portretfotografie is weer is wat anders als een normale fotoshoot.

Na een hele leuk en gezellige shoot van ruim een uur zijn Claudia en haar zoon weer naar huis gegaan. Ik ben daarna zelf nog wat foto’s gaan maken voor mijn vrije werk. Hiervan zal ik nog een paar foto’s doorsturen naar de beheerder als dank voor het gebruik mogen maken van de ruïne.

Om vijf uur ‘s-middags  maakte ik mijn laatste foto in de toren van de ruïne en na het inpakken van mijn statief  en camera liep ik naar beneden. Aangekomen bij de deur van de toren bleek dat deze op slot zat, ik zat dus ingesloten en de beheerders waren in geen velden of wegen te bekennen.

De op dat moment enige optie was om heel hard te roepen en met enig geluk bleek dat een van de beheerders iets was vergeten en mij dus uiteindelijk hoorde roepen. Heel lang heb ik dus niet vastgezeten maar zonder dat kleine beetje geluk had ik moeten wachten tot een uur of acht ‘s-avonds voordat de beheerder weer zou komen.

Dit was met recht een spannend einde in de Ruïne van Brederode.

De foto’s van de shoot zijn hier te vinden.